కవి, ఇండియన్ హైకూ క్లబ్ వ్యవస్థాపక అధ్యక్షులు డా. తలతోటి పృథ్వి రాజ్. హైకూలు,ఫోటో హైకూలు,సేన్ ర్యూలు,తంకాలు,హైగా,హైబున్ మొదలగు ప్రక్రియలను జెన్ కవిత్వం విభాగంలో పోస్ట్ చెయ్యడమవుతుంది. ఇవి కాక మినీ కవితలు,నానీలు,కూనలమ్మ పదాలు,ప్రపంచ పదులు,పద్యాలు,వచన కవితలు,కార్టూన్లు-చిత్ర లేఖనం,వీడియోలు,వ్యాసాలు మొదలగు పేజీలలో ఈ ప్రక్రియలలో పృథ్వి రచించిన రచనలు పోస్ట్ చెయ్యబడతాయి .
18 December 2010
10 October 2010
డా. తలతోటి పృథ్వి రాజ్ హైకూలు Prithvi Haiku
డా. తలతోటి పృథ్వి రాజ్
హైకూలు
బాల్య స్మృతుల
కలికితురాయి-
తురాయి పూలు
సాలెగూడులో
చిక్కుకుంటున్న కీటకాలు-
అబలలు
హృదయ కలశం
గూడుకడుతున్న మీగడ-
బాధలు
రాకపోకల మధ్య
అందమైన ఇంద్రధనుస్సు
జీవితం!
ఎడతెరిపిలేని వర్షం
మధ్యమధ్య ఓ క్షణం విరామమిస్తూ
కప్పల,కీచురాళ్ళ రొద
ఒరిగిన చెట్టు
ప్రవాహంతో ఆడుతోంది-
పూల పడవల్ని వదులుతూ.. .
(16 -31 జూలై 01 -15 ఆగస్ట్ ,2010
ముంబయి వన్ పక్ష పత్రిక లో ప్రచురితం)
పెరట్లోని మామిడి చెట్టు
పరిచయం చేసింది
పసిదొంగల్ని
మండుటెండలు.
కొంగలకు
వేట సుగమం చేస్తూ
మట్టైన
చిన్ననాటి స్నేహితుడు
ఆవహించిన వార్ధక్య వైరాగ్యం
బీడు భూముల మధ్య ఒరిగిన
టెలిఫోన్ స్తంభం వైర్లపై పిట్టలు
సంధ్యా సమయం.
దారి ప్రక్కే ఈత గెలలు
కోసుకుందామంటే
ఆగని రైలు
ఎందరో కాలు మోపెళ్లిన
భూమండలం.
అందరూ వ్యోమగాములే!
ఏడాది సమిష్టి కష్టార్జితం .
వడ్ల బండిని సంతోషంగా లాగుతూ
ఎడ్లు...
చెరువు.
జనావాసానికి దూరంగా
నిండా కలువలు
నేలపై చిందరవందరగా
పగిలిన అద్దం ముక్కలు
మడుగులు.
పచ్చని పొలాలు...
దాన్యరాశులకై విష సర్పాలు
-దళారులు.
అంధులు.. .
నల్లద్దాల వెనుక ఆవిరయ్యే
కన్నీటి నదులు...
ఈ దోవలో ఎందరో
అపరిచిత పథికుల పరిచయం
కడకు తప్పని ఒంటరి ప్రయాణం
ఎలా వదిలి వెళ్ళను...
ఇహలోక బంధాల్నిమించి
ప్రకృతి అనుబంధం!
జీవిత నావకు
మరామత్తు
కాలం వింత వైద్యుడు
ముత్యాల
సాలెగూడు
-హేమంత ఋతువు.
నేలపై చిందర వందరగా
పగిలిన అద్దం ముక్కలు
మడుగులు.
ఎన్ని మేల్కొన్నాయో
ఎన్ని నిద్రలోకి జారుకున్నాయో...
-జనన మరణాల పురిటిశాల పుడమి
ప్రతి ప్రాణికి నిర్దేశిత మార్గాలు.
పొద్దుబోయినా
-ఏ పక్షీ దోవతప్పకుండా గూళ్ళకి
ఎండకాస్తోంది వర్షం వెలిసి .
వలపు విహారంలో
తూనీగా తోకన తూనీగ
తాను ప్రకృతిలోకి ...
ప్రకృతి తనలోకి
యాత్రికుడు!
మహా నగరం;
ఆవాసాలలో కపోతాలు
విహంగ వీక్షణలో గ్రద్దలు
సుఖ, దుఃఖాలు
మనవ ప్రకృతి
వసంత,శిశిరాలు
చల్లగా వీస్తోంది ...
నింగిలో కాడలేని విసనకర్ర
-గ్రీష్మ పౌర్ణములు
బోటనీ విద్యార్థుల పుస్తకాల్లో హెర్బెరియం
పిల్లల పుస్తకాల్లో నేమలీకలు...
చిన్ననాటి జ్ఞాపకాల బ్యాంక్ బ్యాలన్స్
దేవాలయంలో
పావురాళ్ళ గూగూలు...
నిస్వార్థ విన్నపాలు!
పూరిపాక
మెత్తబడుతూ వర్ష సంగీతం
-ముసురు.
ఆటల్లో ఇల్లే మరిచే పిల్లోడు
తల్లి కొంగు వదలడం లేదు...
-ఉరుములు...మెరుపులు...
చెక్కు చెదరని చెరశాలలు.
సమరయోధుల
కన్నీటితో తడిసినవి కదా
ఎవరు గంపకెత్తు కెళ్ళి పోయారో
ఒక్క నక్షత్ర కుసుమం లేదు
- అమావాస్య
చుట్టూ చెట్లు లేవు...
విశాల దీవి నడుమ మనిషిలా నేను
సుస్వరాలకు దూరంగా...
నరకబడుతున్నాయి
పిలకలేస్తూ - -గెలలు కాస్తూ
-ఆశల అరటిచెట్టు మనిషి
ప్రేమ మాద్యం
కుటుంభ వ్యవస్థ
చిన్నాభిన్నం
మనిషి గుండె గుప్పెడే...
అగ్ని పర్వతంలోలా
ఆటం ఆలోచనల లావా!
వర్షిస్తూ దు:ఖ మేఘాలు
సగటుమనిషి హృదయాకాశంలో
నిట్టూర్పుల ఉష్ణవాయువు
ప్రతిఘటించింది జంతువైనా!
పట్టి పీడించే నాయక మొసళ్ళకు
ప్రాణాలర్పిస్తూ ప్రజ
తీపి గురుతులు;
విడిది గ్రామానికి వలస పక్షుల
ఖాళీ గూళ్ళూ - ఈకలు
పూలమ్మే అబ్బాయ్
వెళ్ళిన జాడలు వీధుల్లో
- గ్రీష్మ ఋతువు
ఉదయ కాలపు ఎండలో
కొబ్బరి నూనె టిన్
- శీతాకాలం
సీతాకోకలొచ్చాయి...
రంగు రంగుల పూలకే కాదు;
పూదోటకే అందమొచ్చింది
ఐక్య విహారం...
ఇంద్ర ధనుస్సును గీయాలనేమో
సీతాకోకలు
నాజీవిత అఘాతంలో
రాలిన సుందర సీతాకోకలెన్నో...
రంగుల కలలు!
గొంగళిలా గతం రోతే!
త్రిసప్తాహ కస్తాకాలపు చీకట్లోంచి
సీతాకోకలా నీవూ...!!
మృత్యు గోరిలోంచి
గొంగళి సీతాకోకలా...
మదిలోమెదిలే పునర్జన్మ ఆశలు
నా సఖి - నేనూ
విడదీయలేని బంధం
పువ్వు - సీతాకోకలా...
శనివారాన విద్యాలయాలు
సీతాకోకలు విహరించే
పూలవనాలు...
ఓ సీతాకోక చిలుక! రా!...
నా జీవన వనంలోకి
నా హృదయ కుసుమ మకరంధంకై ...
హైకూలు
బాల్య స్మృతుల
కలికితురాయి-
తురాయి పూలు
సాలెగూడులో
చిక్కుకుంటున్న కీటకాలు-
అబలలు
హృదయ కలశం
గూడుకడుతున్న మీగడ-
బాధలు
రాకపోకల మధ్య
అందమైన ఇంద్రధనుస్సు
జీవితం!
ఎడతెరిపిలేని వర్షం
మధ్యమధ్య ఓ క్షణం విరామమిస్తూ
కప్పల,కీచురాళ్ళ రొద
ఒరిగిన చెట్టు
ప్రవాహంతో ఆడుతోంది-
పూల పడవల్ని వదులుతూ.. .
(16 -31 జూలై 01 -15 ఆగస్ట్ ,2010
ముంబయి వన్ పక్ష పత్రిక లో ప్రచురితం)
పెరట్లోని మామిడి చెట్టు
పరిచయం చేసింది
పసిదొంగల్ని
మండుటెండలు.
కొంగలకు
వేట సుగమం చేస్తూ
మట్టైన
చిన్ననాటి స్నేహితుడు
ఆవహించిన వార్ధక్య వైరాగ్యం
బీడు భూముల మధ్య ఒరిగిన
టెలిఫోన్ స్తంభం వైర్లపై పిట్టలు
సంధ్యా సమయం.
దారి ప్రక్కే ఈత గెలలు
కోసుకుందామంటే
ఆగని రైలు
ఎందరో కాలు మోపెళ్లిన
భూమండలం.
అందరూ వ్యోమగాములే!
ఏడాది సమిష్టి కష్టార్జితం .
వడ్ల బండిని సంతోషంగా లాగుతూ
ఎడ్లు...
చెరువు.
జనావాసానికి దూరంగా
నిండా కలువలు
నేలపై చిందరవందరగా
పగిలిన అద్దం ముక్కలు
మడుగులు.
పచ్చని పొలాలు...
దాన్యరాశులకై విష సర్పాలు
-దళారులు.
అంధులు.. .
నల్లద్దాల వెనుక ఆవిరయ్యే
కన్నీటి నదులు...
ఈ దోవలో ఎందరో
అపరిచిత పథికుల పరిచయం
కడకు తప్పని ఒంటరి ప్రయాణం
ఎలా వదిలి వెళ్ళను...
ఇహలోక బంధాల్నిమించి
ప్రకృతి అనుబంధం!
జీవిత నావకు
మరామత్తు
కాలం వింత వైద్యుడు
ముత్యాల
సాలెగూడు
-హేమంత ఋతువు.
నేలపై చిందర వందరగా
పగిలిన అద్దం ముక్కలు
మడుగులు.
ఎన్ని మేల్కొన్నాయో
ఎన్ని నిద్రలోకి జారుకున్నాయో...
-జనన మరణాల పురిటిశాల పుడమి
ప్రతి ప్రాణికి నిర్దేశిత మార్గాలు.
పొద్దుబోయినా
-ఏ పక్షీ దోవతప్పకుండా గూళ్ళకి
ఎండకాస్తోంది వర్షం వెలిసి .
వలపు విహారంలో
తూనీగా తోకన తూనీగ
తాను ప్రకృతిలోకి ...
ప్రకృతి తనలోకి
యాత్రికుడు!
మహా నగరం;
ఆవాసాలలో కపోతాలు
విహంగ వీక్షణలో గ్రద్దలు
సుఖ, దుఃఖాలు
మనవ ప్రకృతి
వసంత,శిశిరాలు
చల్లగా వీస్తోంది ...
నింగిలో కాడలేని విసనకర్ర
-గ్రీష్మ పౌర్ణములు
బోటనీ విద్యార్థుల పుస్తకాల్లో హెర్బెరియం
పిల్లల పుస్తకాల్లో నేమలీకలు...
చిన్ననాటి జ్ఞాపకాల బ్యాంక్ బ్యాలన్స్
దేవాలయంలో
పావురాళ్ళ గూగూలు...
నిస్వార్థ విన్నపాలు!
పూరిపాక
మెత్తబడుతూ వర్ష సంగీతం
-ముసురు.
ఆటల్లో ఇల్లే మరిచే పిల్లోడు
తల్లి కొంగు వదలడం లేదు...
-ఉరుములు...మెరుపులు...
చెక్కు చెదరని చెరశాలలు.
సమరయోధుల
కన్నీటితో తడిసినవి కదా
ఎవరు గంపకెత్తు కెళ్ళి పోయారో
ఒక్క నక్షత్ర కుసుమం లేదు
- అమావాస్య
చుట్టూ చెట్లు లేవు...
విశాల దీవి నడుమ మనిషిలా నేను
సుస్వరాలకు దూరంగా...
చెరువు విస్తళ్ళు పరిచి
కనులకు వడ్డిస్తోంది
కలువల అందాల విందు
కనులకు వడ్డిస్తోంది
కలువల అందాల విందు
నరకబడుతున్నాయి
పిలకలేస్తూ - -గెలలు కాస్తూ
-ఆశల అరటిచెట్టు మనిషి
ప్రేమ మాద్యం
కుటుంభ వ్యవస్థ
చిన్నాభిన్నం
మనిషి గుండె గుప్పెడే...
అగ్ని పర్వతంలోలా
ఆటం ఆలోచనల లావా!
వర్షిస్తూ దు:ఖ మేఘాలు
సగటుమనిషి హృదయాకాశంలో
నిట్టూర్పుల ఉష్ణవాయువు
ప్రతిఘటించింది జంతువైనా!
పట్టి పీడించే నాయక మొసళ్ళకు
ప్రాణాలర్పిస్తూ ప్రజ
తీపి గురుతులు;
విడిది గ్రామానికి వలస పక్షుల
ఖాళీ గూళ్ళూ - ఈకలు
పూలమ్మే అబ్బాయ్
వెళ్ళిన జాడలు వీధుల్లో
- గ్రీష్మ ఋతువు
ఉదయ కాలపు ఎండలో
కొబ్బరి నూనె టిన్
- శీతాకాలం
సీతాకోకలొచ్చాయి...
రంగు రంగుల పూలకే కాదు;
పూదోటకే అందమొచ్చింది
ఐక్య విహారం...
ఇంద్ర ధనుస్సును గీయాలనేమో
సీతాకోకలు
నాజీవిత అఘాతంలో
రాలిన సుందర సీతాకోకలెన్నో...
రంగుల కలలు!
గొంగళిలా గతం రోతే!
త్రిసప్తాహ కస్తాకాలపు చీకట్లోంచి
సీతాకోకలా నీవూ...!!
మృత్యు గోరిలోంచి
గొంగళి సీతాకోకలా...
మదిలోమెదిలే పునర్జన్మ ఆశలు
నా సఖి - నేనూ
విడదీయలేని బంధం
పువ్వు - సీతాకోకలా...
శనివారాన విద్యాలయాలు
సీతాకోకలు విహరించే
పూలవనాలు...
ఓ సీతాకోక చిలుక! రా!...
నా జీవన వనంలోకి
నా హృదయ కుసుమ మకరంధంకై ...
06 October 2010
సాహితీ హైకూలు - Saahithee Haiku
డా.తలతోటి పృథ్వి రాజ్
సాహితీ హైకూలు
అడుగడుగు
గ్రాంధికం పాలిట
అగ్గిపిడుగు
వినిపించును
ఇక ఆ ఇంద్రునికే
తన గొడవ
సాహితీ క్షేత్రం.
వడ్ల గింజలతోటి
కథల సాగు...
వీణా సుశిల్పి
వాణీ వైభవ మూర్తి
సంగీత నిధి
రూపుదిద్దాడు
కవితా కన్యకను
జడకుచ్చుల్తో...
అతిమధురం
సాహిత్య మొర్మొరాలు...
తాపీగా తిను
పల్లెపల్లెల
సాహితీ సిరిదివ్వె
అద్దేపల్లి
అస్తమించాడు
రక్తరేఖలు గీసి
ప్రభాకరుడు
అవినీతిని
నగ్నంగా ఉరేగిస్తూ
కవితాముని
భాషా సామ్రాజ్యానికి
మకుటంలేని రారాజు
~భద్రిరాజు
అదే సొత్తుగా
కథల భాండాగారం
కారాదంటారా?
నాటక రంగం.
స్త్రీపాత్రలో తనదే
అగ్రస్థానం
మినీ కవితల
రావిచెట్టు నీడన
సేదతీరుతూ...
మాకినీడు
కువిమర్శ నీలినీడల్ని మాపే
సుర్యభాస్కరుడు
ప్రజా గాయకుడు
ఖద్దరు తొడగని
ప్రజాప్రతినిధి
స్వామి
వచన కవితా ధారణలో
ఆసామి
పద్యాలతోరణం
తనకు పోటీ ఏ పాటీ
లేనేలేదు సాటి
పానశాలలో
మత్తుగా పాఠకులు
ఎవ్వరీ కవి ?!
మువ్వల కర్ర
వచన రచనకు
ఓ శిరోమణి
శృంగార భావం
బంగారంగా మలిచి
గజల్ షరాబు
పాటను చూస్తే
పండు మిరపే
~వంగపండు
సాహితీ హైకూలు
పాలకూరలా
పంటికింద పద్యం
రుచి మధురం
రుచి మధురం
అడుగడుగు
గ్రాంధికం పాలిట
అగ్గిపిడుగు
వినిపించును
ఇక ఆ ఇంద్రునికే
తన గొడవ
సాహితీ క్షేత్రం.
వడ్ల గింజలతోటి
కథల సాగు...
వీణా సుశిల్పి
వాణీ వైభవ మూర్తి
సంగీత నిధి
రూపుదిద్దాడు
కవితా కన్యకను
జడకుచ్చుల్తో...
అతిమధురం
సాహిత్య మొర్మొరాలు...
తాపీగా తిను
పల్లెపల్లెల
సాహితీ సిరిదివ్వె
అద్దేపల్లి
అస్తమించాడు
రక్తరేఖలు గీసి
ప్రభాకరుడు
అవినీతిని
నగ్నంగా ఉరేగిస్తూ
కవితాముని
భాషా సామ్రాజ్యానికి
మకుటంలేని రారాజు
~భద్రిరాజు
అదే సొత్తుగా
కథల భాండాగారం
కారాదంటారా?
నాటక రంగం.
స్త్రీపాత్రలో తనదే
అగ్రస్థానం
మినీ కవితల
రావిచెట్టు నీడన
సేదతీరుతూ...
మాకినీడు
కువిమర్శ నీలినీడల్ని మాపే
సుర్యభాస్కరుడు
ప్రజా గాయకుడు
ఖద్దరు తొడగని
ప్రజాప్రతినిధి
స్వామి
వచన కవితా ధారణలో
ఆసామి
పద్యాలతోరణం
తనకు పోటీ ఏ పాటీ
లేనేలేదు సాటి
పానశాలలో
మత్తుగా పాఠకులు
ఎవ్వరీ కవి ?!
మువ్వల కర్ర
వచన రచనకు
ఓ శిరోమణి
శృంగార భావం
బంగారంగా మలిచి
గజల్ షరాబు
పాటను చూస్తే
పండు మిరపే
~వంగపండు
అరకు హైకూలు - Araku Haiku
డా. తలతోటి పృథ్విరాజ్
అరకు హైకూలు
అరకు నట్టింటిలోకి రమ్మని
తెలుగింటి పసుపుపచ్చ గడపలా
వలెసపూల ఆహ్వానం
* * *
దొరికేది ఇక్కడే
చే'జారిన'బాల్యం
~చాపరాయి
* * *
మహారాజుల్లా
మబ్బుల కిరీటాలతో...
~తూర్పు కనుమలు
* * *
దేవలోకంలోంచి అరకు లోయలోకి
జారిపడ్డ పసుపుపచ్చ తివాచీలు
వలెస పూదోటలు
* * *
ఇక్కడ ప్రతిధ్వనిస్తాయి
పక్షుల కూతలేకాదు...
తుపాకుల మోతలూ!
* * *
మొగ్గల శిశువులు
వికసిస్తూ రాలే వృద్ధ కుసుమాలు
ఆశ్రమ పుష్పశాల పద్మాపురం గార్డెన్
* * *
ఎదురు చూస్తున్నాయి
వేకువకై పచ్చని చెట్లు
పూల తివాచీపరిచి
* * *
స్వర్గం,నరకం ఒకే చోట
~అరకు ఏజెన్సీ
అడవి అందాలు-అంటువ్యాధులు
* * *
రెండురోజుల యాత్రికులమే మనం
రెండు మాసాల అరకు యాత్రికులు
తేనెటీగలు-సీతాకోకలు
* * *
అడవితల్లి
అందాల పాపిట
గోస్తనీ నది
* * *
వర్ణనాతీతం ...
మేలి ముసుగుతో మన్యం
~హేమంతం...
* * *
గూడేల గుండెలన్నీ
కలుసుకునే కూడళ్ళు
సంతలు...
* * *
వెన్నెల ఆహారం...
స్వర్ణ వెన్నెల
వలిసెపూలు...
* * *
ఆదివాసుల
జీవన వైవిధ్య దర్పణం
మ్యూజియం
* * *
తూర్పు కనుమలు...
అరకు అందాలు...
గిరిజనుల లోగిళ్ళు!
* * *
అసలే వంపుసొంపుల ఘాటీ
రోడ్డుకిరువైపులా వలెస పూదోటలు
రెండుకళ్ళూ చాలలేదు
* * *
నీరే ఉలిగా ప్రకృతి శిల్పి
చెక్కిన కళా ఖండం
బొర్రా గుహలు
* * *
అందాల అడవి కన్య
జారిన పైటకొంగు
జలపాతం...
* * *
ఉషోదయ వలిసె కుసుమాలు
మంచు బిందువులతో బరువుగా-మత్తుగా
జీలుగుకల్లు తాగినట్లు...
* * *
ధింసాకే కాదు
హింసకు మన్యం వేదిక
ఎన్ కౌంటర్లు...
* * *
పోడు వ్యవసాయం.
గిరుల శిల్పాల్ని చెక్కే గిరిజనులు
కర్షక శిల్పులు
అరకు హైకూలు
అరకు నట్టింటిలోకి రమ్మని
తెలుగింటి పసుపుపచ్చ గడపలా
వలెసపూల ఆహ్వానం
* * *
దొరికేది ఇక్కడే
చే'జారిన'బాల్యం
~చాపరాయి
* * *
మహారాజుల్లా
మబ్బుల కిరీటాలతో...
~తూర్పు కనుమలు
* * *
దేవలోకంలోంచి అరకు లోయలోకి
జారిపడ్డ పసుపుపచ్చ తివాచీలు
వలెస పూదోటలు
* * *
ఇక్కడ ప్రతిధ్వనిస్తాయి
పక్షుల కూతలేకాదు...
తుపాకుల మోతలూ!
* * *
మొగ్గల శిశువులు
వికసిస్తూ రాలే వృద్ధ కుసుమాలు
ఆశ్రమ పుష్పశాల పద్మాపురం గార్డెన్
* * *
ఎదురు చూస్తున్నాయి
వేకువకై పచ్చని చెట్లు
పూల తివాచీపరిచి
* * *
స్వర్గం,నరకం ఒకే చోట
~అరకు ఏజెన్సీ
అడవి అందాలు-అంటువ్యాధులు
* * *
రెండురోజుల యాత్రికులమే మనం
రెండు మాసాల అరకు యాత్రికులు
తేనెటీగలు-సీతాకోకలు
* * *
అడవితల్లి
అందాల పాపిట
గోస్తనీ నది
* * *
వర్ణనాతీతం ...
మేలి ముసుగుతో మన్యం
~హేమంతం...
* * *
గూడేల గుండెలన్నీ
కలుసుకునే కూడళ్ళు
సంతలు...
* * *
వెన్నెల ఆహారం...
స్వర్ణ వెన్నెల
వలిసెపూలు...
* * *
ఆదివాసుల
జీవన వైవిధ్య దర్పణం
మ్యూజియం
* * *
తూర్పు కనుమలు...
అరకు అందాలు...
గిరిజనుల లోగిళ్ళు!
* * *
అసలే వంపుసొంపుల ఘాటీ
రోడ్డుకిరువైపులా వలెస పూదోటలు
రెండుకళ్ళూ చాలలేదు
* * *
నీరే ఉలిగా ప్రకృతి శిల్పి
చెక్కిన కళా ఖండం
బొర్రా గుహలు
* * *
అందాల అడవి కన్య
జారిన పైటకొంగు
జలపాతం...
* * *
ఉషోదయ వలిసె కుసుమాలు
మంచు బిందువులతో బరువుగా-మత్తుగా
జీలుగుకల్లు తాగినట్లు...
* * *
ధింసాకే కాదు
హింసకు మన్యం వేదిక
ఎన్ కౌంటర్లు...
* * *
పోడు వ్యవసాయం.
గిరుల శిల్పాల్ని చెక్కే గిరిజనులు
కర్షక శిల్పులు
10 May 2010
Dr.T. PRITHVI RAJ
TRANSLATED
HAIKU POETRY
Dusky grows the world
The moon perches on th’ tree
Along with the birds
The glow - worm - stars reach
around the moon in the blue
Make her lovely too
How many a fruit
did th’ parrot bite with its beak
That turned reddy deep
With the warbling birds
at dawn, the well does chirp too
through its pulley – creak
The bee alone’d feel
the age and pulse o’ every flower
with its natural grace !
The blossoms have dropped
in the lap of mother earth
to take their cool rest
The autumn flows off
all flowers down to dusty earth -
a flash in the dark sky.
The wind’s blowing fast
lo ! the music in chorus
made by the dried leaves
In down-pour of rain
I've sheltered there beneath
a big sieve of tree !
The bird is tiny
But its voice is too, too loud
in the deep, dark vale !
A marvel it is -
the creation of Haiku -
God’s Unique picture
The frogs in the well
their comrade is the tortoise
besides them the moon
A colourful bridge
that spans across the earth and sky
- the architect rain
Rain-fed earth's perfume
Excels jasmine's sweetest scent
That inebriates
The garden of flowers
the owner owns, butterflies
are th’ gard’ner's friends
The down-pour of rain
and the sun somewhere has hid
as my sheltered self !
Like moonlight is froth
flows like beats of bubles white
the toddy filled pot
the gentle showers
perhaps desirous of bath
- the crows quivered on wires
Lo! the rising sun
hardly extinguised at all
ev'n springing from th’ sea
How glum are those leaves
to see the butterflies make
love to lovely flowers
The moon is just one
but countless her refelctions
on sea, lake and pond !
The sight of a kite
makes the hen a fighting cock
the motherly fowl
The clouded river
there she ducks and dives and swims
- the silvery moon
A marionette
each, the lotus and sunflower
in the hands of th’ sun
At the touch of spring
the bud tingles in to sweat
of virgin blushes
The kiss of the shower
makes recoil the Touch-me-not
out of shyness sheer.
When it gently rains
the earth - worms incognito
does cease in full cheer
What if devoid of
that heart-easing fragrance sweet
these fair grassy flowers
Cocks and crows do make
their rival noise to awake
th’ drowsy world from sleep !
All enter the house
But with our nod of assent
but the morning ray
The babe on my heart
its lullaby is its beat
that lulls it to sleep
The tree though barren
yields shade; though it gives no shade
beauty it doth shed !
Flung a little stone,
The music of water seen
A circl'd picture !
By the river side
as we walk the shore along
our shadows move fast.
The stirred images
On the glassof waters pure
soon - they come alive
Lo ! this isle of life
the buffets of ebb and flow
and the shore of bruise
The hopes droop and drop
from the tree of penury
like fresh blighted blooms
On the drum of heart
the music ever lasting
-Life’s sweet melody
The callous young ones
that cut at their native roots
drive their 'old' to homes
Our saline tears spring
from the bottom of our heart
The heart that’s the sea
Nature drenched in full
dripping down there pearly drops -
its a tearful life.
Crickets make in vain
their ceaseless unending wail,
- the vespers o' the poor !
The mile stones of years
in the long journey of life
- they mark through the way
The tombs yearly bleached
still parade the human love
e’en i’ the modern world
Behold there, the birds
Befriendship the buffalos ;
why, then, men hate men
Dire struggle for life
the girl, walking on the rope
like a bird that creeps
The sea won't encroach
many a river despite,
by humility taught
Betwixt light and dark
the tides of life come and go
as the light house turns
Streaming forth they go
in nerves and in lukewarm blood
all my pains and thoughts
The doves for e’er dwell
in fanes but the devotees
and the priest, an hour !
I’ve but childern two
like the bright sun and the moon
- unlike myriad stars
The poor man is like
a planet- and his desires
Revolving sat'llites !
A man loves 'dog-shows'
In every so-called city !
but who loves his kind ?
Beauty clinics thrive
but to serve your form without
who serves th' soul within?
As long as there’s life
so long our love remain
in dust, it blooms for age.
He has passed away
and solumn silence reigned
in the murky room
Time snaps away lives
as the heavens do the moon
the incessant game
Leaves redeem in turn
Mother tree's indebtedness
being its manure
When Death crawls awake
Life, then, from its active play
Lapses into sleep !
The plant feels cheerful
that it bears a bud but then
it’s sad th' flower might droop
The wind blowing, drop
the yellowish leaves, like-wise
our bodies, wind gone
Like pilgrims we come
from mother's womb, to the tomb
like pilgrims we go !
It’s God’s bane or boon
that all creatures small and great
are born to perish
Why sadden our hearts
for the departed ones, we
breathe the breath they left
Drop and droop those flowers
beautiful that bring us fruit
it’s for us they do !
Again, I became
a child among these children,
when it ceased to rain !
Sweet reminscence
of that innocent childhood
- a dream of the past
The mother - maestro
sings her sweetest melodies
the babe’s lulled to sleep
A caterpiller
I welcome with all my heart
th’ would be butterfly
Were I a fair flower
butter flies would flirt with me...
how lucky’d it be !
My heart’s full of joy,
to see th’ sparrow build her nest
that’s built in my heart.
From the recluse’s cell
the sweeat sparrows’ twitterings haunt
- meditaiton fled.
If I were a bird
how wonderull it could be
I would own a nest
I’m beneath the tree
its coolest shade to enjoy
besides the birds’ song
The twittering sparrows
make festive noise round the house
feeding ears of corn
I wish I would see
the fair rainbow in the sky
if it deigns to rain
The pitchness of dark
the glow-warms might miss their way
while home - wards they go.
Lo! The rising sun
Hardly extinguished at all
Ev’n springing from th’ sea
Could a kite, then fly
on its still, motionless wings?
yes, what a marvel !
Stark indifference
of the rainbow'd butterflies
at the sight of buds
The great lovely void ...
there the baseless orbs revolve
in the infinite blue
What ever be the seed
the hue that sporuts is but green
Lo! the myriad hues
The infinite dyes
Intarr’d so for in the mud
now glaze forth in light
In the routine race,
Pursuing the self same space
day and night do change
The myriad hues
do blaze not only on earth
The rainbow in th' void
It’s dark-birds return
to their nests, fly again
- the solar eclipse
Where is the divide
That the sun breaks day from night
where lies it on earth !
The tree that is hewn
falls collapsed before the house
the house - a hewn tree
I have not the heart
to fell down the tree though dried
its beauty still haunts
My grand pa had sown
that centinarian tree
- that reminds of him.
The plant i have grown
is my signature that lives
to the end of time
The cricket’s chorus
ended no sooner begun
- the solar eclipse
The roving glow-warms
beautyfy the dark of night
with their twinkling light
praying to the night
the whistlings of the crikets
for the dawn to break,
The white floating flakes
of the lovelier cotton smooth
beautify the wind.
The moon that always
comes and goes his usual way
now gropes in th’ dark night
Nonplussed where to go
in the desert of the dark
grope the stars- the moon.
Love me as you've done
till now, I'll be born again
a flower from the dust
A tus'le in the morn
has kept us far both apart
th’ cold night, made us one
The man for the fish
the fish forthe fatal bait;
gull’d both fish and bait
Amidst the thistles
of the thorny wilderness
smiles a pretty flower
Scarce the ray of Th’ sun
pierces through the forest dense
Not a ray can pierce.
The lovely blue sky
would seem dull and desolate
but for th' cheerful birds
On goes life's voyage
the boat with the beat of sound
of lub-dub, lub-dub !
O’er the cosmic life
there comes the undeclared war
- of a ghastly storm
Those that are buried
and those that are cremated
are dust so love it
What ever be the soil
The hue of sprout is the same
so be it with men
In deep sleep some dream
unremembered now has gone
dissolved in my eyes
Lo! The rear of night
budding blooms in th' eastern-sky
There the dappled dawn
Every little shower
paints a circle there, upon
the watery glass
The flowers that have dropped
do adore their mother earth
by touching here feat
Willy -nilly, god
plays with life and death of man
without man’s asking.
The wiled wind swoops up
the dark clouds across the blue
in fright they take flight
The myriad stars
are like the moths that flock round
- the bright orb of flame
Matches fall a prey
to candles... they know not why !
th' candles do, for light.
We've made a conquest
of birds in their flight; but we
Do in constant fear !
What if one is blind
the mind’s eye can guess and see
Umpteen rainbow-dreams !
Victor, be not proud
of thy conquests loud but vain
death thy victor waits !
The planets revolve
In their orbits steadily
but men swerve thro' hate
How the goat, grazing
the posters pornographic,
warns man o’ propriety
Trod beneatlh my feet
the dust pulsates into art
in the potter’s hand
Subscribe to:
Posts (Atom)